Podatek od domku letniskowego

• 2024-01-14
• Autor: Marcin Sądej

Jak powszechnie wiadomo, podatek od nieruchomości jest zobowiązaniem podatkowym, które muszą opłacać właściciele lokali oraz budynków mieszkalnych. Warto przy tym zastanowić się, czy również z tytułu posiadania prawa własności do domku letniskowego należy odprowadzić podatek od nieruchomości.

Zakres przedmiotowy podatku od nieruchomości

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych – opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1. grunty;
2. budynki lub ich części;
3. budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W pierwszej kolejności należy zastanowić się, czy domek letniskowy jest budynkiem, czy budowlą. Aby można było mówić o budynku, obiekt powinien spełniać cztery warunki:

1. być związany trwale z gruntem;
2. być wydzielonym z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych;
3. posiadać fundamenty;
4. posiadać dach.

Przez trwałe związany z gruntem należy rozumieć obiekt budowlany, który posiada prefabrykowany lub murowany fundament, którego dolna płaszczyzna znajduje się pod powierzchnią terenu i którego przeniesienie w inne miejsce lub rozebranie wymaga wykonania robót ziemnych. Wymóg trwałego związania budynku z gruntem oznacza posadowienie budynku na gruncie budowlanym w sposób zapewniający jego trwałość i stateczność.

W świetle powyższego budynek letniskowy o konstrukcji drewnianej, posadowiony na bloczkach betonowych lub palach, jest budynkiem, gdyż posiada przegrody budowlane i dach, a także fundament w postaci pali lub bloczków. Fundament to bowiem element konstrukcyjny przenoszący obciążenia z innych elementów konstrukcyjnych, takich jak ściany i dach, bezpośrednio na grunt.

W konsekwencji zatem takie domki letniskowe spełniają warunki określone w ustawowej definicji budynku i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Stawka podatku od nieruchomości dla domku letniskowego

Jeżeli już ustaliliśmy, że dany domek letniskowy podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, należy zastanowić się nad kwestią zgłoszenia tego faktu do właściwego organu oraz nad właściwą stawką podatku.

Zgodnie z art. 6 ust. 6 ustawy – osoby fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi podatkowemu informację o nieruchomościach i obiektach budowlanych, sporządzoną na formularzu według ustalonego wzoru IN-1, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności uzasadniających powstanie obowiązku podatkowego. W myśl art. 6 ust. 2 ustawy – jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem.

W konsekwencji to na podatniku spoczywa obowiązek złożenia informacji IN-1 w ustawowym terminie. Na podstawie tej informacji organ wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku od nieruchomości. Organ podatkowy nie wydaje takiej decyzji z urzędu, a dopiero w oparciu o przesłaną informację IN-1.

Jak już wskazaliśmy, domek letniskowy podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, zatem jego właściciel powinien w tym zakresie dokonać zgłoszenia do urzędu gminy (miasta) poprzez formularz IN-1.

Ustawa wymienia pięć rodzajów budynków, ustalając dla każdego z nich maksymalną stawkę podatku. Są to budynki:

• mieszkalne,
• związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz mieszkalne zajęte na cele firmowe,
• zajęte na prowadzenie firmy w zakresie obrotu materiałem siewnym,
• związane z prowadzeniem działalności udzielania świadczeń zdrowotnych,
• pozostałe, niemieszczące się w żadnej z powyższych grup.

W kontekście stawek podatkowych należy zaznaczyć, że nawet jeżeli budynek został zakwalifikowany jako letniskowy na gruncie przepisów Prawa budowlanego, to jeżeli faktycznie służy jako mieszkanie podatnika – może być opodatkowany podatkiem od nieruchomości jako dom mieszkalny.

W Klasyfikacji Środków Trwałych nie wymienia się wprost domów letniskowych, zaś budynki mieszkalne definiuje się jako obiekty budowlane, w których co najmniej połowa powierzchni jest wykorzystywana do celów mieszkalnych i nie są one budynkami krótkotrwałego zakwaterowania; wymienia się w tej grupie m.in. budynki jednorodzinne, bez wskazania ich definicji.

W konsekwencji kryterium decydującym o zaliczeniu budynku do poszczególnych kategorii budynków jest kryterium zaspokajania podstawowych potrzeb mieszkaniowych właściciela i osób mu bliskich. Budynek letniskowy będzie mieścił się w pojęciu budynku mieszkalnego tylko wówczas, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela, służąc tym samym zaspokajaniu podstawowych potrzeb mieszkalnych (nierekreacyjnych, wypoczynkowych, bądź w celu lokaty kapitału).

Zatem jeśli domek letniskowy jest wykorzystywany wyłącznie dla celów rekreacyjnych, to należy go opodatkować podatkiem od nieruchomości według stawki dla budynków pozostałych, gdy nie służy on zaspokajaniu podstawowych potrzeb mieszkalnych.

W podsumowaniu możemy zatem wskazać, że do celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości nie jest istotna kwalifikacja budynku na gruncie przepisów Prawa budowlanego. Dlatego też domek letniskowy nie dość, że może podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, to dodatkowo może być opodatkowany według stawek przewidzianych dla budynków mieszkalnych.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. 1991 nr 9 poz. 31
2. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 23 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Sz 277/10