Prywatność a rozwód, czy skopiowanie wiadomości z telefonu to przestępstwo?

• 2025-02-10
• Autor: Katarzyna Bereda

Jestem w trakcie rozwodu. Bez mojej zgody żona skopiowała moją korespondencję na WhatsApp, którą prowadziłem z bliską znajomą. Korespondencja trafiła do jej adwokata. Adwokat wysłał te dokumenty do mojego pełnomocnika. Czy postępowanie żony wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 267 Kodeksu karnego? Czy mam podstawy do zgłoszenia zawiadomienia do prokuratury?

Bezprawne uzyskanie informacji

Może Pan złożyć zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa bezprawnego uzyskania informacji i ujawnienia tajemnicy korespondencji, jednak co do zasady, jeżeli żona na podstawie tych wiadomości udowadnia swoje racje w sądzie, to nie dochodzi do naruszenia Pana dóbr osobistych oraz wypełnienia znamion wymienionego czynu. Sądy już niejednokrotnie wypowiedziały się w tej sprawie – m.in. Sąd Okręgowy w Toruniu w wyroku z 12.02.2020 r., I C 2267/19, wskazał, iż: „jeżeli strona dochodzi swoich racji przed sądem, to nie możemy mówić o naruszeniu”. Zgodnie bowiem z art. 267 Kodeksu karnego (K.k.):

§ 1. Kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do informacji dla niego nieprzeznaczonej, otwierając zamknięte pismo, podłączając się do sieci telekomunikacyjnej lub przełamując albo omijając elektroniczne, magnetyczne, informatyczne lub inne szczególne jej zabezpieczenie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do całości lub części systemu informatycznego.

§ 3. Tej samej karze podlega, kto w celu uzyskania informacji, do której nie jest uprawniony, zakłada lub posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym albo innym urządzeniem lub oprogramowaniem.

§ 4. Tej samej karze podlega, kto informację uzyskaną w sposób określony w § 1-3 ujawnia innej osobie.

§ 5. Ściganie przestępstwa określonego w § 1-4 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Zagrożenie cudzej tajemnicy – orzecznictwo

W art. 267 § 3 K.k. uregulowane zostało zagrożenie cudzej tajemnicy, które dotyczy zarówno tajemnicy korespondencji, jak i innej cudzej tajemnicy. Przykładem działania sprawcy będzie założenie podsłuchu w pokojach hotelowych przez właściciela hotelu w celu uzyskania informacji o zachowaniu się gości hotelowych czy albo w gabinecie funkcjonariusza publicznego przez dziennikarza w celu uzyskania informacji o zachowaniu funkcjonariusza publicznego lub też zainstalowanie tam w podobnych warunkach niewidocznej kamery wideo. Zdaniem B. Kunickiej-Michalskiej (w: A. Wąsek, R. Zawłocki, KK. Komentarz. Część szczególna, t. 2, 2010, s. 698) urządzeniem podsłuchowym, wizualnym lub innym urządzeniem specjalnym może być każde urządzenie służące do rejestracji przede wszystkim obrazu lub dźwięku.

W postanowieniu z 27.04.2016 r. (III KK 265/15, OSNKW 2016, Nr 8, poz. 54) SN stwierdził: „1. Artykuł 267 § 3 KK zapewnia ochronę wypowiedzi uczestników rozmowy, jeżeli co najmniej w sposób dorozumiany nadano im poufny charakter, przy czym bez znaczenia są tu intencje, jakie zadecydowały o takim statusie wypowiedzi.”.

Zasadność złożenia zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa

Dlatego też, aby można było danej osobie zarzucić popełnienie powyższych czynów – zarówno w typie podstawowym, jak i kwalifikowanym – należałoby tu mówić o montowaniu podsłuchów, kamer, łamaniu zabezpieczeń i uzyskiwaniu dostępu do informacji, do których nie powinno się go mieć. Co do zasady, jeżeli żona uzyskała informacje, które nie były do niej kierowane – korespondencja z inną osobą, to możemy mówić o czynie bezprawnego uzyskania informacji. Jeżeli jednak użyła ich jedynie w sprawie sądowej, aby dowieźć swoich racji – zawiadomienie może okazać się niezasadne, w myśl stanowiska sądownictwa.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553

2. Wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 12 lutego 2020 r., I C 2267/19

3. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2016 r. – III KK 265/15, OSNKW 2016, Nr 8, poz. 54